Otizm konuşma kalıpları ilgi çekici bir konudur, çünkü insanların konuşma şekli başkalarına duygu ve anlamı aktarmada önemli bir rol oynar. Spektrumdaki bir çocuk ton, ritim ve perde ile mücadele ederse, sözlerinin arkasındaki niyet bazen yanlış anlaşılabilir.

Birçok insan için, özellikle otizm spektrum bozukluğu (ASD) olanlar için, atipik konuşma kalıpları sosyal iletişim ve etkileşimi engeller. Nörotipik toplum, anlam ve duyguyu iletmek için ton, bükülme, hız ve konuşma biçimine büyük değer verir. Bazen düz bir tonda veya atipik bir tonda konuşan otistik bireyler, beklenen konuşma kalıplarına uymadıklarında yanlış anlaşılabilir ve hatta dışlanabilirler. Araştırma (Depape ve diğerleri, 2012), prozodinin “anormal” kullanımı gibi bozulmuş konuşma kalıplarının sosyal iletişimi etkileyerek arkadaş edinmede ve arkadaş tutmada zorluklara yol açabileceğini öne sürüyor. Ayrıca bir kişinin istihdam beklentilerini de etkileyebilir.

Otizm spektrum bozukluğu olan birçok insanın olağandışı konuşma kalıpları vardır. Monotonik, şarkı söyleyen bir ses ve makine benzeri, otizmi olan kişilerde atipik konuşma kalıplarının tanımlanma yollarından bazılarıdır (Bonneh ve ark., 2011).

OSB'de atipik konuşma kalıpları

Otistik bireylerin atipik bir şekilde konuşabileceğini kabul etmek çok önemlidir. Asperger'li bir çocuk (artık resmi bir teşhis terimi olarak kullanılmamaktadır) etkileyici bir kelime dağarcığına sahip olabilir, ancak kulağa neredeyse robotik gelen düz bir tonda konuşabilir. Bu, özellikle otizm ve diğer nörogelişimsel koşullar hakkında çok az farkındalığın olduğu durumlarda, belirli sosyal durumlara karşı duyarsızlık veya ilgisizlik olarak yorumlanabilir.

Ekolali:

 (başkalarının kelimelerini veya cümlelerini tekrarlama) ve ilk kelimelerin geç başlaması, otizmle ilişkili daha iyi bilinen iletişim zorluklarından bazılarıdır, ancak anormal prozodi, kendine özgü konuşma ve dağınıklık gibi daha az bilinen zorluklar da konuşmayı etkileyebilir.

Prozodi:

konuşmanın tonlama, ritim ve vurgu kalıpları

Konuşmanın yükselme ve alçalma şekli duygusal durumumuzu gösterebilir. Ayrıca, prozodi, belirli kelimelerin vurgulanması ve vurgulanması ile alay ve mizahın iletilmesinde rol oynar. Prozodi ayrıca konuşmanın genel bir gözlemi, bir komutu veya soruyu ifade etmek için kullanılıp kullanılmadığını belirlemeye yardımcı olur.

Araştırma (Filipe ve diğerleri, 2018), prozodik beceriler ile bölünmüş dikkat, işleyen bellek ve diğer yürütücü işlevler arasında önemli bir bağlantı buldu. Yazarlar, yürütücü işlevlerle ilgili zorluklar ve prozodik eksiklikler birçok nörogelişimsel bozukluğun özellikleri olduğu için bulgularının klinik olarak alakalı olabileceği sonucuna varmışlardır.

kendine özgü konuşma:

Otizmin temel semptomlarından biri olan kısıtlı/tekrarlayıcı davranışlar ve ilgiler, konuşma ve dilde, kendine özgü konulara sabit bir odaklanma olarak ortaya çıkabilir (Rouhizadeh ve ark., 2015). Kendine özgü konuşma , basmakalıp veya uygunsuz kelimelerin kullanılmasını içerebilir. Spektrumdaki çocuklar, konuştukları kişinin bildikleri her şeyi bildiğini varsayan bir şekilde konuşabilirler.

 

karmaşık konuşma:

Otizmli bir çocukta konuşma kalıpları, dağınık konuşma olarak adlandırılan bir akıcılık bozukluğu nedeniyle olağandışı olabilir . Dağınıklık, konuşma sesini hızlı ve/veya düzensiz yapar, ifadeler tekrarlanır, aşırı doldurucu sözcüklere güvenilebilir ve duraklama kalıpları normalden farklı olabilir.

Çocuklar için bu tür atipik konuşma ve dil kullanımı sosyal etkileşimi etkileyebilir. Ebeveynler, haklı olarak, olağandışı konuşma kalıplarını ve diğer dil eksikliklerini gidermek için en iyi ve en erken müdahaleyi isterler.

Atipik konuşma kalıplarını ele alma

Dağınıklık, kendine özgü konuşma, ekolali ve anormal prozodi, çocuğun yaşıtları ve bakıcılarıyla anlamlı bir şekilde iletişim kurma becerisini etkileyebilir. Çocuğun iletişim girişimleri anlaşıldığında istek ve ihtiyaçları uygun şekilde karşılanabilir.

Çoğu tıp uzmanı, bir çocuğa otizm teşhisi konduğunda dil ve konuşma terapisine öncelik verir. Konuşma-dil terapisinin amacı, otistik bir bireyin daha iyi iletişim kurmasına ve kendini daha anlamlı bir şekilde ifade etmesine yardımcı olmaktır. Gelişmiş iletişim becerileri, çocukların daha fazla kontrol hissetmeleri ve sosyalleşmek ve öğrenmek için daha donanımlı olmaları anlamına gelir.

Özetle, otizm konuşma kalıplarını ele alırken amaç, daha iyi iletişimi geliştirmek veya sağlamaktır. Terapi, prozodiyi ele alıyorsa ve çocuğu daha anlaşılır ve akranlarına bağlı hissetmesine yardımcı olacak şekilde konuşmaya teşvik ediyorsa, yardımcı olabilir.

Daha derin anlayış, daha fazla kabul

OSB'deki farklı konuşma kalıplarını incelemek yararlıdır çünkü terapi ve müdahalenin sosyal iletişimi geliştirmek için yapılandırılma şeklini yönlendirir. Bir araştırma (Sturrock ve diğerleri, 2021), araştırmacıların otistik çocuklara, ince iletişim farklılıklarının hayatlarını nasıl etkilediği konusunda danışma ihtiyacını vurgulamaktadır.

Bulguların bazıları, otistik çocuklar için sosyal durumlarda, eğitim ortamlarında, yardım ararken ve duygularla başa çıkmada yardımcı olabilecek uygun müdahalenin sağlanmasına yardımcı olabilir. Araştırmaya göre, otistik çocuklardan elde edilen içgörüler şunları içeriyor:

İnce iletişim ve dil zorlukları, otistik çocukların yeni insanlarla konuşmasını, bir grup içinde konuşmasını ve yeni arkadaşlar edinmesini zorlaştırdı.

Ayrıca öğrenmeyi, etkinliklere katılmayı ve yardım aramayı da etkiledi.

Olumsuz duygular iletişim sorunlarından kaynaklandı ve bu tür duyguların çok geniş kapsamlı sonuçları oldu (Sturrock ve diğerleri, 2021)

Bu çalışmanın katılımcıları, zihinsel engeli olmayan otistik çocuklardı.

 

Otizmde her şeyi düzeltme yaklaşımıyla yaklaşmak her zaman doğru seçenek değildir. Bazı yönleriyle otizmli bireyleri olduğu gibi kabul etmek, çevreyi onlar için daha anlaşılır kılmak ve diğer bireylerin daha empatik olmasını sağlamak otizmli bireylere daha fazla yardımcı olacaktır.

03.11.2021